- καταγνυμι
- κατάγνυμικατ-άγνῡμι(aor. κατέαξα, pf. κατέᾱγα, ион. part. κατεηγώς, inf. καταγνύναι с ῠ; pass.: praes. κατάγνῠμαι, fut. καταχθήσομαι, aor. 2 κατεάγην, pf. κατέαγμαι, part. καταχθείς, part. aor. 2 καταγείς, opt. κατᾱγείην)1) ломать, разбивать
(τὸ ἔγχος Hom.; τέν λύραν Plat.; τὰς ναῦς Thuc.; κάλαμον NT.)
δόρατα ἐτύγχανε κατεηγότα Her. — копья сломались;καταγῆναι τῆς κεφαλῆς Plat. и τέν κεφαλήν Dem., Lys. — разбить себе голову2) надламывать, подрывать, ослаблять(πατρίδα Eur.; τὰς ψυχάς Xen.)
ἥ κατεαγυῖαμουσική Sext. — изломанная, т.е. упадочная музыка
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.